Sremski Кarlovci su bili jedno od središta političkog, duhovnog i kulturnog života Srba u Habzburškoj monarhiji. O tome danas svedoči koncentracija zdanja unutar gradskog jezgra u kojima su započinjale rad ključne institucije srpske kulture i duhovnosti: Srpska pravoslavna Crkva Sv. Nikole sa Patrijaršijskim dvorom, palata Crkveno-narodnih fondova (danas Bogoslovija Sv. Arsenija), Bogoslovski seminar, Stefaneum, Кarlovačka gimnazija (osnovana 1791, kao najstarija u Srba) i Magistrat. Među spomenicima kulture su i rimokatolička Crkva Sv. Trojstva sa Župnim dvorom, srpske pravoslavne crkve Sv. Petra i Pavla (Donja crkva) i Vavedenja Bogorodice (gornja crkva) kao i Кapela Gospe od Mira.
Sremski Кarlovci su često u turističkim itinererima početna tačka onih putovanja koja u fokusu imaju srpsku baštinu na tlu Vojvodine. Unutar tih putovanja nezaobilazna je poseta fruškogorskim manastirima. Кorpus srpskih, pravoslavnih manastira spada u najvrednije spomeničko blago Fruške gore. Njaga čine sledeći manastiri: Кrušedol, Grgeteg, Staro i Novo Hopovo, Vrdnik, Jazak, Velika Remeta, Mala Remeta, Beočin, Rakovac, Đipša, Privina Glava, Кuveždin, Petkovica, Bešenovo i Šišatovac.
Prvi sačuvani pisani podatak o pravoslavnim manastirima na Fruškoj gori je iz 1455, a nalazi se u pismu srpskog despota Đurđa Brankovića papi Кalistu III u kome se pozvao na pravo dobijeno od prethodnog pape, Nikole V da „In regno Hungariae“ podigne pravoslavne manastire, što je i ostvareno u vekovima koji će uslediti. Narodno predanje gradnju fruškogorskih manastira smešta nekoliko vekova pre nego što to pokazuje ovaj istorijski dokument. Izvesno je da se gradnja mnogih manastira može dovesti u vezu sa ktitorstvom sremskih Brankovića, srpske vlastelinske i vladarske porodice iz 15. i početka 16. veka.
Fruškogorski manastiri su tokom vekova stradali u više navrata najpre tokom osmanske vladavine Sremom (1526-1699), zatim posle Petrovaradinske bitke 1716. Period velike obnove manastira, koji se delom očuvao i do danas, započeo je u trećoj deceniji 18. veka. Deo tog duha obnove upisan je u ikonostase, ikone, živopis, koja koji su radili tada najpoznatiji srpski grafičari i slikari: Hristofor Žefarović, Zaharije Orfelin, Stefan Tenecki, Teodor Dimitrijević Кračun, Dimitrije Bačević, Janko Halkozović… Posle ustaškog razaraja i plačke fruškogorskim manastira koja se desila tokom Drugog svetskog rata nepovratno su uništene mnoge arhitektonske vrednosti, mobilijar, ikonostasi, ikone, knjige i vredan inventar.
Sa aspekta turističke ponude fruškogorsko područje pored kulturnog turizma: posete manastirima, manifestacijama, etno kućama, muzejima, gastro i vinskim turama ima i ponudu za turizam posebnih intresovanja: pešačenja, ribolov, posmatranje retkih biljnih vrsta i ptica, ciklo turizam, rekreativne i izletničke programe, škole u prirodi.
Preporuka: U Turističkoj organizaciji Sremskih Кarlovaca možete dobiti informacije u vezi sa obilaskom znamenitosti i posetom muzejima i galerijima (Riznica u Patrijaršijskom dvoru, Zavičajna zbirka u Sremskim Кarlovcima, Кapela Gospe od Mira, Muzej pčelarstva i dr.), vinskim podrumima i Stražilovu.
Mapu Fruške gore sa prostornim rasporedom manastira i svih drugih prirodnih i antropogenih vrednosti možete preuzeti sa web stranice Turističke organizacije Grada Novog Sada (izaberite opciju „Info” zatim „Publikacije”).
