This event has passed.

52 vikenda – Predlog za novembar

Novembаr 1, 2020 - Novembаr 30, 2020

Nije teško zaljubiti se u Novi Sad, pogotovo s početkom jeseni. Grad i dalje dobija puno sunčeve svetlosti, doduše sada zraci padaju pod nešto oštrijim uglom, pa je prošaran mekim, treperavim senkama. Stiče se utisak kao da je tanki sloj četkice umočene u sedefastu farbu prešao preko gradskih fasada, čije boje odjednom postaju izraženije a njihove konture jasnije. Ova promena je jedan od razloga zbog kog lokalci još više uživaju u estetici svog grada – urbani prostori jednostavno postaju još prijatniji, atraktivniji i gostoprimljiviji.

Staro i Novo Hopovo

Novo Hopovo osvaja lepotom. Za mnoge istoričare umetnosti manastirski kompleks ima izuzetnu vrednost zbog toga što su njegovi graditelji uspeli da u skladnu celinu ujedine srednjevekovno srpsko graditeljstvo, vlaške, pa čak i islamske uticaje. U manastirskoj crkvi posvećenoj Sv. Nikoli sačuvano je freskoslikarstvo iz dva različita perioda 17. veka. Prema predanju Novo Hopovo je zadužbina mitropolita Maksima (Brankovića) ali zapis iznad ulaza u crkvu govori da su ktitori bili Lacko i Marko Jović iz okoline Budimpešte. Ikonostas koji je radio jedan od najboljih srpskih slikara baroka, Teodor Dimitrijević Kračun oštećen je za vreme Drugog svetskog rata, a savremeni je delo žičkih monahinja.

Predanje kaže da je despot Đorđa Branković, potonji mitropolit Maksim, sagradio Staro Hopovo, a istorijski izvori pokazuju da se manastir prvi put pominje 1546. Na temeljima starijeg hrama izgrađena je novi 1752, a njegov sjaj i bogatstvo reprezentovao je rokoko ikonostas presvučen zlatom. Manastir je oštećen tokom Drugog svetskog rata, a sačuvan je samo jedan deo ikona. Obnovljeni manastirski kompleks koji danas prima posetioce sačuvao je skladnu uklopljnost u prirodni ambijent. Od Novog Hopova udaljen je oko 2 km.

Tekst: Gordana Stojaković

Novine Muzeja Vojvodine – Muzej prisajedinjenja 1918. i Medicinska muzejska zbirka – Pasterov zavod.

Dan prisajedinjenja Vojvodine Kraljevini Srbiji u Novom Sadu se obeležava 25. novembra. Na taj dan Velika narodna skupština Srba, Bunjevaca i ostalih Slovena u Banatu Bačkoj i Baranji odlučila je o prisajedinjenju Kraljevini Srbiji. Predstavnici Srema istu odluku su doneli dan ranije. Povodom stogodišnjice događaja uređen je i za posete otvoren Muzej prisajedinjenja 1918. Posetiocima je ponuđeno da taj istorijski i politički događaj isprate kroz šest povezanih celina počev od Velike seobe Srba pa do oslobođenja u I svetskom ratu i prisajedinjenja Kraljevini Srbiji. Muzej Vojvodine, pored Muzeja prisajedinjenja 1918. ima još jednu novu stalnu postavku, a to je Medicinska muzejska zbirka – Pasterov zavod.

https://www.muzejvojvodine.org.rs/index.php/medicinska-muzejska-zbirka-pasterov-zavod-2

https://www.muzejvojvodine.org.rs/index.php/muzej-prisajedinjenja-1918

Tekst: Gordana Stojaković

Jesenje boje Fruške gore – Letenka

Prelepi pejzaži prošarani toplim nijansama žute i crvene boje prilika su da posetite Fruškogorska izletišta. Naš predlog za ovaj vikend je Letenka. Izletište Letenka poznato je kao mesto gde se organizuju škole u prirodi i sportski kampovi.

Nedaleko od Letenke, pored Partizanskog puta, nalazi se spomen-obeležje Lepinjica, posvećeno partizanki Radinki Vitasović Lepinjici. U blizini je i izletište Jabuka, nazvano po drvetu divlje jabuke koje je tu raslo, gde je poznati memorijalni kompleks NOB-a.

Šetnja proplancima i šumom uz zvuke ptica, jesenje mirise i čist vazduh pozitivno će uticati na vaše zdravlje, vratiti vam pozitivnu energiju i napuniti baterije. Šarenilo jesenjih boja hrasta, lipe, graba, divlje trešnje učiniće vam ceo prostor bajkovitim.

https://novisad.travel/fruska-gora/

Tekst: Miloš Dunjić

Arheološka i etnološka zbirka, ali najpre paradni šlemovi

Kada mi u goste dođu poznanici iz inostranstva obično ih odvedem u Muzej Vojvodine. Tu se čuvaju zajedničke tapije stanovništva Vojvodine na doprinos istoriji Evrope. Radi se o dokazima kontinuiteta ljudskih tragova, mitova, istorije i kulture nastalih na tlu Vojvodine počev od praistorije do savremenog doba. Tu se prepoznajemo kao oni koji su izrasli na nasleđu kultura koje su se razvijale na prostoru Vojvodine, a pripadaju baštini Evrope. Ne propuštam da sa gostima obiđem izvanrednu arheološku postavku, napravim nekoliko fotografija pored paradnih rimskih šlemova, uz podsećanje da je nekadašnji Sirmijum, danas Sremska Mitrovica, bila jedno od četiri centra Rimskog carstva. Uz obilazak etnološkog dela i onog koji u susrednoj zgradi reprezentuje antifašističku borbu naroda Vojvodine razgledanje postavki završimo u debati o tome zašto je pogled na istorijski razvoj Vojvodine od praistorije do savremenog doba nedovoljno poznat van njenih granica.