Istraživanje Pavla Šosbergera o jevrejskoj istoriji i baštini u Novom Sadu iznedrilo je i priču o Juditi Horovic / Judith Horowitz, Judit Horovitz (1787-1857). Rođena je u uglednoj novosadskoj, trgovačkoj porodici Horovic, čijih je nekoliko članova bilo u mesnom odboru Jevrejske opštine.
Krajem 18. i početkom 19. veka žene (udovice i kćeri) najčešće nisu neposredno učestvovale u poslovanju i pored toga što su mogle da nasleđuju imovinu, poslove i imale pravo na dobit. Zato će pojava Judite Horovic, žene koja se dokazala kao uspešna, samostalna trgovkinja, označiti prekretnicu u vezi sa shvatanjima o poslovnoj sposobnosti žene i njenom položaju u društvu.
To dokazuje i popis glavešina jevrejske zajednice u Novom Sadu iz 1844. gde se nalazi i njeno ime uz odrednicu – vlasnica trgovačke kuće. Judita Horovic nije samo preuzela deo uloga namenjenih muškarcima u poslovnom svetu, već je kao pripadnica ženskog dela jevrejske zajednice sa grupom istomišljenica, posredstvom Jevrejske opštine, Magistratu Novog Sada predala zahtev za osnivanje prve ženske organizacije, humanitarnog karaktera koja bi mimo Svetog društva ispunjavala iste ciljeve.
Zahtev je predat 28. marta 1848. u osvit Bune, koja će Novom Sadu doneti sukobe i razaranja, te isti nije mogao da donese plod. Ipak, u istoriji Novog Sada ostaće zapisano da je Judita Horovic, samostalna trgovkinja, jedina žena u popisu glavešina jevrejskih novosadskih porodica bila prva koja je podnela zahtev za osnivanje ženske organizacije u Novom Sadu.
Novosadsko izraelitsko dobrotvorno žensko društvo (Újvidéki Izraelita Jótékony Nőegylet) (1876-1941), najstarije novosadsko žensko društvo koje je u kontinuitetu radilo do Drugog svetskog rata nastavak je onih težnji koje je sa istomišljenicama započela Judita Horovic. Prva uspešna poslovna žena i prva zagovornica ženskog organizovanja, Judita Horovic umrla je u Novom Sadu, a sahranjena na Jevrejskom groblju.