SRPSKA PRAVOSLAVNA CRKVA PRENOSA MOŠTIJU SV. NIKOLE Nikolajevska crkva je najstariji pravoslavni hram u Novom Sadu. Zna se da je osvećena 1730. i da su njeni ktitori bili braća Bogdanović, koji su je izgradili kao porodičnu grobnicu. Crkva je porušena u Buni (1849) kao i mnoge druge građevine u Novom Sadu. Obnovu, završenu 1862. finansirali su veliki dobrotvori Marija i Jovan Trandafil iz fonda koju su za tu namenu i osnovali. Nikolajevska crkva je barokna građevina manjih dimenzija na kojoj se ističu zvonik nad zapadnim pročeljem i manja kupola iznad centralnog dela naosa. Ikonostas je oslikao novosadski slikar Pavle Simić (1818-1876). Njegov rad u okviru crkvenog slikarstva se dovodi u vezu sa nazarenskim slikarstvom sa kojim se verovatno upoznao tokom studija slikarstva na Akademiji u Beču. U crkvi su sahranjeni dobrotvori Marija i Jovan Trandafil i njihova rano preminula deca Kosta i Sofija. U njoj su 1913. kršteni i sinovi Alberta Ajnštajna i njegove prve žene Novosađanke, Mileve Marić-Ajnštajn. Na spoljnom zidu crkve se nalazi najstariji zapis reči Novi Sad na srpskom jeziku.
