Rimokatolička Crkva Imena Marijinog (poznata kao katedrala) je izgrađena u neogotskom stilu između 1893. i 1895. Sagrađena je na Trgu slobode na mestu starijih crkava od kojih je najstarija izgrađena u prvim decenijama 18. veka. Tokom Bune (1849) prvobitna crkva je bila zapaljena, a po okončanju ratnih sukoba katolička zajednica je započela obnovu svog hrama koji je od 1864. postao i stalni katedralni hram. Krajem 19. veka katolička zajednica Novog Sada je odlučila da sazida novi, reprezentativni hram koji i danas postoji. Krajem 1891. srušena je stara katolička crkva, a nova je početa da se zida po projektu baumeister-a Đerđa Molnara. On je sazidao trobrodnu baziliku sa tornjem visokim 73 m što je čini najvišom bogomljom u gradu. U crkvi se nalaze četiri oltara, a glavni krasi tirolska rezbarija. Prozori su ukrašeni vitražima, rađenim u Pešti, a na njima su predstavljene biblijske scene i grbovi znamenitih novosadskih katoličkih porodica. Crkva ima orgulje iz 1895. U njoj se danas organizuju prigodni koncerti među koje spadaju i koncerti uglednih orguljaša. Posle požara koji se desio 1904. crkva je obnovljena, a krov je ukrašen šestougaonim emajliranim keramičkim pločicama. Bista arhitekte baumeister-a Đerđa Molnara se nalazi u niši ispod hora crkve. Tokom najnovije obnove rađeno je na čišćenju žute fasadne cigle kojom je crkva prekrivena, a zatim je urađen projekat osvetljenja što je doprinelo da rimokatolička župna crkva Ime Marijino bude jedna od najprepoznatljivijih građevina u Novom Sadu.
