Milica (Milka) Marković (1869‒1931), kći glumice Sofije Vujić, je kao petogodišnjakinja ostvarila prvu ulogu u Šilerovoj drami Vilijam Tel, a kao petnaestogodišnjakinja postala pripravnica Narodnog pozorišta u Beogradu, gde je za dve godine odigrala dvadesetak uloga. Milka Marković je bila obrazovana glumica. Posle završene Više devojačke škole, boravila je u Beču, Minhenu, Pragu, Parizu, Rimu usavršavajući neosporan glumački i muzički talenat.
Govorila je nemački, mađarski i francuski jezik sa kojih je i prevodila dramske tekstove. Milka Marković je bila prva rediteljka srpskog glumišta. Režirala je dramu Ljubav Ignjatija Nikolajevića Potapenka 1911. na sceni Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu.
U istom pozorištu postavila je zatim oko jedanaest predstava. Među najznačajnije uloge Milke Marković ubrajaju se: Greta (Faust), Kordelija (Kralj Lir), Ofelija (Hamlet), Julija (Romeo i Julija), Nastasja (Na dnu), Anđelija i Majka Jugovića (Smrt majke Jugovića).
Autorka teksta i autorska prava G. Stojaković “Znamenite žene Novog Sada.”
Portreti znamenitih žena: Mirjana Isakov