Današnja palata Muzeja Vojvodine, sa zgradom Arhiva Vojvodine, predstavljao je jedan od najkompleksnijih graditeljskih poduhvata, na prelazu iz devetnaestog u dvadeseti vek.
Pripremni poslovi za ovaj graditeljski poduhvat počeli su 1892. godine, kada je od gradskog Magistrata zatraženo da ustupi prostor za izgradnju zgrade suda i zatvora. Iako je načelno postojala dobra volja da se ustupi zemljište uz tadašnju popularnu Promenadu (gradsko šetalište) odobrenje za gradnju je pristiglo tek 1898. godine i to od strane “ Njegovog carskog visočanstva“ . Uskoro su razrešeni svi pravni sporovi, a pre početka gradnje na ovoj lokaciji morala je biti srušena, tada poznata novosadska kafana „Kod engleske kraljice“ .
Arhitekta zgrade suda i zatvora bio je Đula Vagner, budimpeštanski arhitekta, dok su izvođači radova bili Janoš Šoman i Imre Kicveger, tada aktivna imena novosadskog graditeljstva.
Ukupna površina objekata je oko 9000 m2. Objekti su građeni monumentalno, a imaju razuđenu i nepravilnu pravougaonu osnovu zatvorenog bloka, unutra koga su formirana dva atrijumska dvorišta. Sudska palata je uvučena sa ulične regulacije kako bi se formirao dvorišni prostor koji je od ulice omeđen skladnom ogradom.
Šezdesetih godina 20. veka, palata Suda je dodeljena Muzeju Vojvodine, a 1976. su počeli radovi na adaptaciji palate za specifičnu muzeološku delatnost. Zgrada zatvora je prvo temeljno obnovljena, po ideji arhitekte Đorđa Grbića, a potom je u nju useljen Arhiv Vojvodine koji se do tada nalazio u Patrijaršijskom dvoru u Sremskim Karlovcima.
Izvor : Stančić, D. , Novi Sad od kuće do kuće 2, studio Bečkerek, Novi Sad, 2017.
